Naomi's kamer

Een spoor van druppels achterlatend baande Naomi zich een weg naar haar kamer. Uiteindelijk had ze deze gevonden en liep naar binnen. Voor ze naar de zaal was geweest voor het eten, had ze hier haar spullen gedumpt. Vele dingen zaten nog opgeborgen in haar koffers, maar het hoofdzakelijke had ze al op hun plaats opgeborgen. ze trok haar kast open en haalde er een handdoek en haar pyjama uit. Haar pyjama gooide op bed terwijl ze zich wat droog wreef. Ze bond deze daarna om haar kletsnatte, korte haren en kleedde zich toen om. Haar warme pyjama voelde zo goed na die koude regen. Ze wreef nog eens door haar haren tot deze redelijk droog waren en liet haar toen op haar bed ploffen. School.. hoe zou de klasgroep zijn? De sfeer, de leerlingen? Naomi zuchtte diep. Vast net hetzelfde als de voorbije jaren.. Ze kroop onder het deken en knipte het licht uit waarna ze de slaap probeerde te vatten. Maar het lukte niet. Ze hoorde de regen tegen het raam tikken en kroop weer uit bed. Ze ging op de vensterbank zitten en staarde naar buiten. In het duister was niks te zien, maar het geluid van de regen drong tot haar door terwijl ze even haar ogen sloot. Verstrooid als ze was, was ze helemaal vergeten de deur van haar kamer dicht te doen.

Amy Lockhart hoorde ineens nog iemand anders die ook naar haar kamer ging bij de Vochtigheid gedeelte. Ze besloot om naar haar toe te gaan, opeens zag ze dat ze haar deur helemaal vergeten is dicht te doen. Amy Lockhart klopte maar aan de deur, want het was onbeleefd om zomaar ineens binnen te komen. "Halloo...!" riep ze. "Is hier iemand?" riep ze nog eens.

Naomi, die nog steeds met gesloten ogen bij het raam zat, keek nu geschrokken op. Ze richtte haar blik op de ingang en zag een jonger meisje bij de deur staan. "Ja..." zei ze stil, maar toch nog net hoorbaar en stond op. Ze trok haar pyjama zo goed mogelijk en keek afwachtend naar de deur. Geen idee wie het was. "Wie is daar?" vroeg ze dan maar terwijl ze naar haar bed liep en er in kleermakerszit op ging zitten terwijl ze geduldig wachtte tot het meisje binnen zou komen.

Toen kwam Amy Lockhart maar ineens binnen. "Ik ben Amy Lockhart" zei ze. "Jij vergat jou deur dicht te doen." zei Amy Lockhart beetje bezorgd eigenlijk. Haar kamer was eigenlijk naast dat van haar. Ze kwam bij haar mee op haar bed zitten ook in keermakerzit. En ze keek haar opeens aan. "Ik slaap hier in de kamer naast jou kamer." zei Amy Lockhart. Ze zei dat gewoon maar om haar gerust te stellen. Maar eigenlijk was ze wel iets jonger dan haar. "Als er wat is, mag jij altijd wel bij mij langskomen." zei Amy Lockhart.

"Ik ben Naomi. Naomi Benten." zei ze stil en stond op. Ze keek eens rond in haar kamer en voelde vermoeidheid opkomen. "Uh.. Amy.. als je het niet erg vind zou ik liever wat slapen, dat ik fris ben voor morgen." ze knikte als korte overtuiging en wachtte tot Amy zou opstaan en vertrekken. Toen ze dat deed sloot Naomi de deur achter zich en was weer helemaal alleen in de kamer. Ze zuchtte, leunde tegen de deur en liet zich even naar beneden glijden. Daar zat ze dan, in haar eentje tegen de deur van haar nieuwe kamer. Ze wreef even vermoeid in haar ogen en stond toen op om terug in haar bed te kruipen.

De schemering hing nog in de lucht toen Naomi alweer wakker werd. Ze kroop al snel uit bed, kleedde zich om en legde haar haar goed. Waarna ze haar kamer uitging en door de gangen begon te slenteren.